Schetsen voor Achterland ( 01 )
Waar vreugdeloze vlakten vergrijzen
en de schrale wind zich verdringt
de gedoofde bossen te prijzen,
vers als ze zijn, verminkt.
Waar alle seizoenen zich verslapen,
tevreden bij een oude bron,
en de nachten zoeken naar een wapen,
zich meten met de stijgende zon.
Waar alle mensen zich bewegen
alsof ze worden gestuurd,
in oorsprong nog verlegen,
de hersens stil en ommuurd.
Waar vreugdeloze vlakten vergrijzen
en de schrale wind zich verdringt
de gedoofde bossen te prijzen,
vers als ze zijn, verminkt.
( 1993 )