Zachte Draver
Als u me ziet ben ik een engel,
een langzaam wegtrekkend licht;
een gevleugelde in verwarring,
tijdelijk een man zonder gezicht.
Over de b-wegen van het heelal
zing ik mijn sporen, in brandend zwart.
Alleen dwazen spreiden zo hun vleugels:
eerst mild dan woest en uiteindelijk verward.
Mocht u me niet meer zien ja dan ben ik verdwenen,
een zwarte gaten vullend lichtgewicht;
een vormloze in verbanning,
een zachte draver zonder blijvend inzicht.
( 1992 - in 1998 herschreef ik dit stuk bij het overlijden van mijn broer Auke, die versie ben ik helaas kwijt )